Biskupice Lewe

Namiar na stronę koła http://www.pzw.org.pl/pobiedziska/cms/5370/lowisko_pstrag
Wracając w niedzielne południe z nad naszego jeziora do domu z kierunku Pobiedzisk, postanawiamy zrobić jeszcze krótki rekonesans dwóch jeziorek w rejonie Biskupic (wielkopolska). Docieramy do Promna, skręcamy n zachód w kierunku Biskupic. Poruszamy się wąską drogą, prawą stroną Doliny Cybiny. W Niespełna kilometr na południe od Biskupic kończą się zabudowania. Wchodzimy w prawy zakręt i droga opada w kierunku ściany sosnowego lasu. Wchodzimy następnie w lewy zakręt i przy ścianie lasu z lewej zatrzymujemy się na szerokim poboczu. Jesteśmy na miejscu. To już mieliśmy przy opisie zimowych Biskupic Prawych, natomiast jak wyglądają Biskupice Lewe?

Od północy, od strony Biskupic jeziorko osłania wysoka skarpa z ornym polem i gliniastą ziemią. Pomimo istnienia drogi polnej od tej strony, dojazd osobówką jest tam niemożliwy ze względu na stan drogi i znaczne nachylenie stoku przekraczające miejscami 30°. Jezioro od południa otacza ściana sosnowego lasy na wzniesieniu graniczącym już z Doliną Cybiny. Swój rekonesans na tym łowisku rozpoczęliśmy schodząc po zalesionej i porośniętej krzakami skarpie w kierunku środka zachodniego brzegu jeziora. Już kilkanaście metrów od brzegu jeziora teren jest podmokły i poruszanie się bez odpowiedniego obuwia jest niemożliwe. Dotarliśmy do brzegu porośniętego tatarakiem dzięki zmrożonej ziemi. Dwa stanowiska pod olchami wydeptane w oczeretach i to wszystko. Próba przejścia w kierunku północnego brzegu zakończyła się na rowie podchodzącym pod drogę. Cienka tafla lodu na rowie uniemożliwiła jego bezpieczne przekroczenie. Będzie to zapewne możliwe przy niższym poziomie wody, w suche lato. Wzdłuż północno zachodniego i północnego brzegu, wzdłuż olszynowego zagajnika dochodzącego do samej linii wodnej prowadzi wąska ścieżka. Chcą dostać się do wody i do nielicznych stanowisk sygnalizowanych starymi kładkami, należy ponownie przedzierać się przez pasy oczeretów.
W północno wschodniej części jeziorka znajduję kilkumetrowej szerokości wolny pas dostępu, mini plaża. Dalej na wschód już kilkanaście metrów na wzgórze prowadzi droga polna. Pomimo istnienia drogi od tej strony, dojazd osobówką jest tam niemożliwy ze względu na stan drogi i znaczne nachylenie stoku przekraczające miejscami 30°.
Południowo wschodnia część jeziora stanowi podmokła, dostępna łąka z możliwością dojścia do wody, które w znacznym stopniu ułatwiły wszędobylskie bobry, wycinając w pień wierzbowe zakrzaczenia.
Do południowo-zachodniej część jeziora i małej polanki, dzikiego biwakowiska, prowadzi leśna droga rozpoznana dotychczas przez nas na podstawie mapy. Dostępne zdjęcia pokazują na gęste i szerokie pasy grążeli praktycznie na całej długości linii wodnej jeziora.
Piękna cicha woda, w której obok karpia, spotkamy tam także karasia, lina, płoć i szczupaczka. W związku z małą ilością informacji na temat powyższej wody, podobnie jak w przypadku Biskupic Prawych, szczegóły dotyczące struktury rybostanu, zostaną uzupełnione wiosną.