Jezioro Święte

To niezwykle ciekawe pod względem wędkarskim jezioro leży na biegu rzeki Marózki w województwie warmińsko-mazurskim. Osobliwością jeziora jest to, że w jego wodach - obok nizinnych drapieżników i ryb spokojnego żeru - występują ryby głąbielowate (Coregonidae), a nawet trafiają się pstrągi jeziorowe.

Święte zaliczane było dawniej do jezior sielawowych (C. Grudniewski, 1974). Obecnie traktowane jest jako leszczowe, jednak populacja siei w jeziorze utrzymuje się nadal na dość dobrym poziomie, a wspierana jest systematycznymi zarybieniami.

Powierzchnia lustra wody – 59,4 ha, powierzchnia wysp – 0,4 ha. Kształt jeziora jest wydłużony, zbliżony do prostokąta, a położenie w stosunku do stron świata z północy na południe. W środkowej części wschodniego brzegu wychodzi w ploso owalny cypel zwężający tę partię jeziora. Na jeziorze leżą trzy maleńkie wysepki porośnięte roślinnością. Do północnego jego krańca wpływa rzeka Marózka, odwadniająca szereg jezior leżących w górnym jej biegu. Wypływa z zatoki przy środkowej części wschodniego brzegu jeziora i prowadzi wodę do jez. Kiernoz Wielki.

Jezioro otoczone jest ze wszystkich stron lasem. Zalesione brzegi są wysokie, a w części południowo-wschodniej nawet strome. Jedynie od strony północno-zachodniej, na krótkim odcinku, przylegają do Świętego dzikie i podmokłe łąki.

Ichtiofauna jeziora jest bardzo bogata i składa się z takich gatunków jak: leszcz, lin, płoć, krąp, wzdręga, ukleja, szczupak, okoń, węgorz, sieja, sielawa, stynka, karaś i miętus. W partiach przyujściowych rzeki Marózki bytuje kleń i jaź. Trafia się też pstrąg potokowy, który na pięknej, leśnej rzece Marózce ma naturalne tarliska.

Zimą, przy odpowiedniej grubości lodu dobre wyniki uzyskuje się, łowiąc okonie na błystki podlodowe i mormyszki. Sieje dość dobrze reagują na specjalne błystki podlodowe imitujące stynki. Szczęśliwcom może trafić się spory pstrąg potokowy, który na zimowiska z rzeki schodzi do jeziora. Ryby spokojnego żeru, zwłaszcza płocie, biorą dobrze na mormyszkę z ochotką i podlodowe wędki spławikowe z przynętą żywą i roślinną.

Latem wędkowanie z brzegu jest utrudnione i możliwe jedynie w kilku miejscach, z prowizorycznych kładek. Spinningowanie oraz wędkowanie metodą spławikową najlepiej uprawiać z jednostek pływających. Należy je jednak przetransportować samemu nad jezioro, gdyż na miejscu nie ma możliwości ich wypożyczenia. W jeziorze występują duże szczupaki – sielawowce. Są trudne do złowienia, bo żerują często na dużej głębokości albo w pobliżu pasa oczeretów. Okonie można łowić z powodzeniem na spinning wiosną i jesienią, zarówno na błystki, jak i małe kopyta i rippery. W okresie lata okonie najlepiej łowić tu na żywca.

Warto wiedzieć
Dojazd: Olsztynek – Swaderki – Zelwa i dalej tą samą drogą około 1100 m do zbliżenia z jeziorem.
Zakwaterowanie: w hoteliku w Swaderkach lub okolicznych ośrodkach wypoczynkowych.
Dzierżawcą jeziora jest Gospodarstwo Rybackie Szwaderki sp. z o.o. Jezioro udostępnione jest do wędkowania z łodzi, brzegu i lodu, z uwagi jednak na specyfikę traktowane jest jako łowisko specjalne. Zezwolenia wędkarskie można nabyć w biurze Gospodarstwa Szwaderki, 11-015 Olsztynek (pn.–pt. 7.00–15.00, tel. 89 519-90-11). Dodatkowo sprzedaż prowadzona jest w sklepach wędkarskich i ośrodkach wypoczynkowych w terenie.

Marian Paruzel