Jezioro Niepruszewskie

Opis łowiska na podstawie "Poradnika Wędkarza" PZW Okręgu w Poznaniu.

Jezioro jest naturalnym akwenem wodnym. Jest wydłużone w kierunku północno-południowym, usytuowanym w rynnie polodowcowej, którą płynie rzeka Samica Stęszewska. Usytuowane jest w mezoregionie Pojezierza Poznańskiego, geomorfologicznie znajduje się w Nizinie Wielkopolskiej obszar Wysoczyzny Poznańskiej. Jest to obszar o najniższym w Polsce opadzie rocznym. Jezioro w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, na terenie gmin Dopiewo i Buk w dorzeczu Warty, 7 km na wsch. od Buku, na wysokości 78 m n.p.m. Powierzchnia 262,07 ha, długość 4900 m, szerokość 700 m, największa głębokość 5,2 m..

Dno misy jeziora jest płytkie i o bardzo regularnych kształtach. Osady denne duże od 40 cm do 100 cm. Zlewnia jeziora jest bardzo żyzna, co wpływa na znaczny stopień eutrofizacji. Przezroczystość wody w lecie jest mała i nie przekracza 30 cm, a wyraźne zabarwienie ziolone wskazuje na silne zakwity zielenicowe i sinicowe fitoplanktonu. Brzegi podmokłe, niskie, w części płd. zalesione, linia brzegowa słabo rozwinięta. Roślinność naczyniowa jest stosunkowo bogata. Najliczniej reprezentowana jest trzcina pospolita, pałka wąskolistna, sity, turzyce, tatarak i skrzypy wodne.

W Niepruszewie i Zborowie ośrodki wypoczynkowe i kąpieliska. Na płd. od jeziora autostrada A2 (Polska) Poznań-Berlin, której nasypy były już wykonane w 1942 r. w czasie działań II wojny światowej, oraz uruchomiona w 1986 r. kopalnia wapna łąkowego.

Jezioro Niepruszewskie wg klasyfikacji rybackiej jezior uznawane jest za typ rybacki sandaczowy. Z gatunków występujących w jeziorze należy wymienić przede wszystkim: amur, karaś, karp, krąp, leszcz, lin, płoć, ukleja, wzdręga, okoń, jazgarz, sandacz, szczupak, węgorz.