Jezioro Niesłysz

Jezioro Niesłysz (niem. Gr. Nischlitzsee) - największe jezioro Pojezierza Łagowskiego na Równinie Torzymskiej, w województwie lubuskim, w powiecie świebodzińskim, w gminie Lubrza.
Jezioro pochodzenia poligenetycznego. Północna cześć pochodzenia rynnowego, a południowa morenowego. Powierzchnia - 496,6 ha, długość - 4,7 km a szerokość - 1,7 km. Maksymalna głębokość sięga do 35 m.

Linia brzegowa jeziora Niesłysz jest dobrze rozwinięta, brzegi przeważnie wysokie, porośnięte lasem. Wiele zatok stanowiących o nieregularnym, ciekawym kształcie jeziora. Na jeziorze znajdują się trzy wyspy o łącznej powierzchni 10,4 ha.

Wyspy i brzegi jeziora Niesłysz są miejscami lęgu ptactwa (m.in żurawi, czapli, łabędzia niemego, bielika). W wodach jeziora żyje wiele gatunków ryb (m.in płoć, leszcz, ukleja, szczupak, okoń, węgorz, sielawa).
Jezioro Niesłysz stanowi idealny akwen do uprawiania różnorodnych sportów wodnych i wędkarstwa. Szczególnie nadaje się do uprawiania żeglarstwa i wioślarstwa, a zimą – bojerów. Jezioro obfituje w dorodną płoć, leszcza i lina, a z drapieżnych ryb – w okonia, szczupaka i węgorza. Podwodne wypłycenia i mielizny zachęcają do uprawiania połowów spiningowych.
W głębinach jeziora żyje najsmaczniejsza z ryb słodkowodnych – sielawa. Wyjątkowo czyste wody oraz bogata rzeźba dna, pokrytego bujną roślinnością podwodną, są magnesem dla podwodnych wypraw płetwonurków. Na półwyspie wrzynającym się w jezioro Niesłysz od strony wschodniej znajduje się dobrze zachowane grodzisko z XII-XIV w. o powierzchni około 4 ha. Ma ono kształt ściętego stożka o owalnej podstawie i wysokości 6-8 m. Otoczone jest wałem i fosą.