Rzeka Wisła w Warszawie

Wisła jest najdłuższą rzeką Polski, jej całkowita długość wynosi 1070 km. Swój początek ma w źródłach potoków Czarnej i Białej Wisełki na stokach Baraniej Góry w Beskidzie Śląskim. Do ujścia Przemszy rzeka płynie wąskim korytem i nazywa się Wisełką bądź Małą Wisłą.

W obrębie Warszawy znajduje się 28 kilometrów opisywanej rzeki. Warszawski odcinek Wisły leży w dwóch mezoregionach: Dolinie Środkowej Wisły na południu oraz w Kotlinie Warszawskiej na północy. Rzeka dzieli miasto na część lewobrzeżną oraz prawobrzeżną. Szerokość koryta jest zmienna i wynosi od 1 kilometra na południu do 600-700 metrów na północy Warszawy, zwężając się nawet do około 350 metrów w okolicach mostu Śląsko-Dąbrowskiego. Koryto jest ograniczone wałami przeciwpowodziowymi: moczydłowskim, siekierkowskim, żoliborskim i bielańskim na lewym brzegu, a także miedzeszyńskim, Wybrzeżem Szczecińskim, Wybrzeżem Helskim, wałem żerańskim oraz tarchomińskim na brzegu prawym.

W dolinie Wisły w Warszawie występują niewielkie jeziora (jezioro Sporne i Żabie, Gocławskie, a także Kamionkowskie).
Krajobraz doliny Wisły to malownicza rzeka z licznymi wyspami i starorzeczami, a także tętniący życiem bogaty świat roślin i zwierząt.

Na opisywanym odcinku świat ptaków jest reprezentowany przez: rybitwy, sieweczki, bekasy, zimorodki, cyranki, cyraneczki, bociany, czaple, perkozy, kormorany, łabędzie, trzciniaki, kaczki, krogulce, myszołowy, rybołowy, bieliki. W całej Wiśle występuje ponad 40 gatunków ryb, w tym: trocie wędrowne, brzany, sandacze, szczupaki, klenie, bolenie, jelce, certy, świnki, leszcze, płocie, krąpie, liny, karasie, okonie, sumy, węgorze, miętusy, jazgarze, piekielnice, kiełbie, ślizy, ukleje i różanki.