„Wędką czystym wodom cześć” - wiersze


Wiersze z konkursu literackiego zorganizowanego przez Koło METALURG Kutno z okazji "Dnia wędkarza" pt. "Wędką czystym wodom cześć". Trzy pierwsze miejsca i wiersz wnuczki zasłużonego działacza Koła Kol. Wojtka Jadczaka.

Kornelia Mańk, Gimnazjum nr 1 Kutno
"Propozycja oceanu"
 
Czy nie chciałbyś uciec?
Biec przed siebie
 
W lazurowy horyzont patrzeć
Nogi moczyć
Marzenia urzeczywistniać z błogim wiatrem
Zawsze ze zdrowym duchem
Jak ta ryba
Skacząca ponad tafle?
 
Szczęśliwie zasypiać
Z piaskiem pod głową
Koronami drzew ponad?
 
Budzić się z falą
W ogromnej toni mojej?...

Zuzanna Żeberkiewicz, Gimnazjum nr 1 Kutno
"Nad wodą dzieci bezpieczne"
 
Nad wodą wielką i czystą
stały dzieci samotne.
A woda tonią przejrzystą
odbiła ich twarze markotne.
 
Stały dzieci przy brzegu,
wpatrzone w wodne przezrocze.
Nie chciały wracać do domu,
woda bawiła się z nimi ochoczo.
 
Nikt nic nie rzucał,
nikt z nich nie krzyczał,
tylko woda pluskała,
ich twarze w tafli swej odbijała.
 
Dzieci patrzyły przed siebie,
idąc wzdłuż brzegu bezpiecznie,
nie w głowie były im wodne psoty.
 
A rzeka czysta i niezmącona
podziwia dzieci- dumna, zadowolona

Aleksander Jasiński, Szkoła Podstawowa  Imielno
"Woda"
Z chmur spada kroplami małymi,
Płynie rzekami bystrymi,
Większość Ziemi zajmuje,
Każdy do życia jej potrzebuje.
 
Płynie ścieżkami krętymi,
Zadziwia blaskami swymi,
Przez każdego pożądana,
Przez każdego poszukiwana.
 
Woda rzeką płynie,
Tryby porusza na młynie,
Głód i pragnienie zaspokoi,
Oszczędzajcie ją, kochani moi.
 
W stawie wielkim  i małym stoi,
Rybakom radość stroi,
Dom rybom sprawuje,
Niech nikt jej nie marnuje.
 
Gdy dziecko nad nią stoi,
Rodzic się niepokoi,
Woda choć życie daje,
Niebezpieczną pozostaje.

Julia Nowicka, Koło "METALURG" Kutno
"Podwodne sekrety"
 
Stoi młoda kobieta i obserwuje,
jak nad wodą wielką  i jakże czystą,
życie odmienne kiełkuje,
tajemnicą dla nas mistyczną.
 
Wśród oddychających skrzelami kręgowców,
wspaniałe, cudne, zjawiskowe rośliny,
mieszczą się na dnie tych wód,
wyglądają jak osobliwe doliny.
 
Na brzegu ich siedliska,
bliźniaczo przecudne ziele,
na którym siedzi rozmarzona duszyczka
i nie chce zamartwiać się wiele.
 
Patrzy więc tak owa dziewczyna,
obserwując dla niej element natury zawiły,
jakże zmienił się ten wodny świat,
gdy chęci pomocy akwenom się zjawiły.

 

 


0
Oceń
(0 głosów)

 

„Wędką czystym wodom cześć” - wiersze - opinie i komentarze

skomentuj ten artykuł