Drapieżny kleń z jeziora

Wędkując od wielu lat różne ciekawostki spotykało się nad wodą jeżeli chodzi o techniki połowu i złapane za ich pomocą gatunki ryb. Niektóre z nich wydawały się aż wręcz niemożliwe. Przyroda jednak stale nas zaskakuje i zadziwia ukazując co raz to nowe oblicza. Nie mniejsze chyba też było zdziwienie Tadeusza w piękny lipcowy poranek, który nastawił się na połów węgorzy na martwą rybkę metodą gruntową. Dopieszczony zestaw gruntowy, a na jego końcu niezawodna jak na tego drapieżnika ukleja. Precyzyjnie ulokowany zestaw tuż za zlokalizowanym pobliskim pasem zielska gwaranotował sukces. Tak też było i tym razem. W niespełna pół godziny po położeniu zestawu jest branie. Dla starego wygi i znawcy węgorzy początkowy etap brania był raczej standardowy, ot jak na ładnego węgorza przystało. Zaskoczenie pierwsze nastąpiło dopiero w momencie zacięcia. Zabrakło mu tak charakterystycznego zatrzepania zestawem, chociaż opór na wędce był spory. Kolejne zaskoczenie spowodowały silne ucieczki ryby wzdłuż pasa trzcin, jak na węgorza trochę dziwne. Największe jednak zaskoczenie nastąpiło podczas lądowania ryby do podbieraka. Cóż to za dziwne odbicia srebrnej łuski i czerwonawych płetw w promieniach wschodzącego słońca. Drapieżcą okazał się piękny kleń z jeziora, urocza pozostałość po jednym z zarybień jeziora białą rybą z naszej pięknej Warty.