Moje pierwsze 100 cm

Witam szanownych kolegów po kiju chciałbym się dzisiaj podzielić z wami relacją z drugiego dnia pobytu nad rzeką Słupią. Po wspaniałym rozpoczęciu sezonu i złowieniu kompletu w tym Łososia 96cm w dniu 01.01 mój kolejny wypad był pełen nadziei na spotkanie z kolejnymi trotkami bądź łososiami w kolejnym dniu wędkowania.

Drugiego stycznia wyruszam o godz 08:00 na dobrze znany mi odcinek rzeki gdzie dzień wcześniej dostałem przecież komplet. Nad wodą jestem około 08:30 woda jest nieco niższa niż pierwszego stycznia, no cóż taka to już jest ta Słupia pomyślałem. Na pierwszy ogień idzie wahadło skoro wczoraj miałem komplet to czemu dziś mam nic nie dostać na nie? pomyślałem, obławiam najlepsze odcinki rzeki jednak bez rezultatu. Właśnie dochodzę do końca wspaniałej prostej gdzie dochodzi do mnie mój serdeczny kolega Fred oczywiście miło jest usłyszeć słowa na przywitanie' cześć Farciarzu' pamiętaj nic dwa razy się nie zdarza i z żartem zapytał mnie ile dziś zamierzam złowić, więc ja z uśmiechem odpowiedziałem komplet i podając sobie rękę na powitanie zaczynamy wspólnie obławiać znane nam odcinki rzeki.

Dochodzi 10:20 jak dochodzimy do wspaniałego zakrętu rzeki jest tu dużo przeszkód w wodzie, które trafiły tam przy pomocy bobrów. W ostatnim okresie jakby przybyło tych miłych zwierzątek jakże znienawidzonych przez kłusowników. Obławiamy wspólnie zakręt gdy dochodzi do nas grupa pięciu wędkarzy idą dość głośno chichocząc i rozmawiając zajmują miejsca na zakręcie poniżej nas.

Spojrzałem na kompana on na mnie i nie musieliśmy nic do siebie mówić obaj ruszyliśmy na przełaj lasem aby przeciąć kawałek rzeki i wyjść na kolejnym z zakrętów, łowienie w takim tłumie i przy takim hałasie nie napawa optymizmem. Dochodząc do zakrętu postanowiłem zmienić przynętę na wobler gdyż wiem, że ten zakręt rzeki choć jest wąski to jednak bardzo głęboki. Głębokość dochodzi tu gdzieś do około 3 metrów w dodatku pod naszym brzegiem jest rynna dodając do tego zwalone drzewo leżące pośrodku rzeki to miejsce jest bardzo obiecujące. Minąłem początek zakrętu i udałem się poniżej gdy nagle Fred -mój serdeczny kolega do mnie mówi dlaczego nie obławiasz tego początku zakrętu?, wiec ja mu w odpowiedzi na to ,że znam to miejsce wiem ,że jest na środku zaczep i szkoda by mi było urwać woblera, on łowił aktualnie wirówką , sam tam nie staną a z całą stanowczości nakłania mnie abym tam posłał wobka mówiąc ,że to jest doskonale miejsce na obłowienie woblerem tego zakrętu.

Zająłem więc miejsce na początku zakrętu i posłałem woblerka pod przeciwległy brzeg, naprężyłem żyłkę i powoli zacząłem kręcić kołowrotkiem. Pierwszy rzut nie przyniósł efektów , więc wykonałem kolejny i następny. W trakcie prowadzenia przynęty w trzecim rzucie postanowiłem trochę przytrzymać wobka pod brzegiem w końcu jest tu dość głęboko więc ryba może stać i pod brzegiem pomyślałem i nagle czuję mocne targnięcie przycinam i mam rybę.
Troć wychodzi do powierzchni wykonuję kilka efektownych młynków i po trzech minutach holu kolega podbiera mi ją na brzeg. Jest piękna po naturalnym tarle .Spoglądając na nią kumpel nic nie mówiąc poklepał mnie po ramieniu i poszedł dalej wiem ,że pewnie w duchu był wkurzony bo przecież to on podał mi rybę na tacy, wpuszczając mnie w tą miejscówkę.

Spoglądam na zegarek dochodzi 11:00 mierzę rybę miarka wskazuję 75cm piękna rybka w dodatku ze sztucznego zarybienia o czym świadczy przycięta płetwa tłuszczowa trotki , w ten sposób ZO PZW SŁUPSK znaczy smolty wpuszczane do rzeki wiosną. Jeszcze tylko parę zdjęć i pora ruszać dalej.

Obławiamy kolejne odcinki jednak bez rezultatu w końcu stwierdzamy ,że pora wracać w kierunku samochodów bo parę kilometrów do przejścia mamy a jest już południe, na szczęście jest tu kilka dobrych skrótów i z jednego zamierzamy skorzystać. Skracając sobie drogę żartujemy sobie i wspominamy stare dobre dzieję jak to było kiedyś a jak jest teraz, choć do wczorajszego dnia moja rekordowa ryba miała zaledwie 86 cm to wczoraj dołożyłem kolejne 10cm,więc dziś to jest 96cm ripostuję.

Dochodzimy do rzeki obławiamy dobrze znany na zakręt rzeki jednak nic się nie dzieje jest 12:30 mój kompan powoli traci wiarę w swój sukces dzisiejszego dnia i mówi, że o 13:00 ucieka do domu. Dochodzimy do ładnej prostej pamiętam jak dwa lata temu miałem tu parę fajnych kontaktów z rybami i dwie wyjąłem tak więc powiedziałem mu ,że obłowię jeszcze tą prostą i też będę się zbierał do domu.

Doszedłem do rzeki i od razu poszedłem w miejsce gdzie dwa sezony temu miałem wyjście metrówki. Zająłem dogodne dla siebie miejsce , ta miejscówka nie należy do łatwych zakrzaczony brzeg skutecznie zniechęca do obławiania tego miejsca i poniżej zwalone dwa drzewa jednak rzeka w tym miejscu płynie powoli i jest dość głęboka około 2,5metra. Wykonałem rzut pod przeciwległy brzeg lekko pod prąd i zacząłem wolno sprowadzać wobler w moją stronę.
Nagle na środku wobler stanął przycinam i mój kij wygina się w piękną parabole a dźwięk grającego hamulca sygnalizuję ,że mam rybę i to nie małą.To coś nieprawdopodobnego mam branie w pierwszym rzucie!!!.

Wiem ,że nie mogę pozwolić rybie na wiele w tym miejscu bo poniżej są zwalone drzewa, więc przytrzymuję rybę na kiju wygiętym do granic możliwości, udało się zatrzymać ją jakieś trzy metry przed zatopionym drzewem. Delikatnie zaczynam podciągać ją w swoim kierunku, ryba wykonała potężne bicie ogonem o powierzchnię wody pokazując jak jest wielka i silna.O jejku pomyślałem kolejna 'METRÓWA' tylko spokojnie , muszę uspokoić emocje i myśleć racjonalnie, a przede wszystkim opanować nerwy ,ale jak tu to zrobić skoro tyle lat się chodzi i czeka na takie chwilę.
Mija 20min holu udaję mi się podciągnąć rybę pod brzeg jednak kolejne bicie ogonem i odjazd pod prąd wzdłuż brzegu przypomina mi o tym, że ta ryba łatwo się nie podda. W między czasie zaczynam wołać Kolegę Freda i modlę się aby usłyszał moje wołanie.

Ryba znowu zeszła w duł i zatrzymała się w miejscu w który wzięła. W tej samej chwili dochodzi do mnie Fred słysząc me wołanie pyta co się stało? bo myślał, że wpadłem do wody. Pokazałem mu wygiętą wędkę już nic nie mówił. Zapytałem czy spróbował by podebrać mi tą rybę? Naturalnie !!! odpowiedział jednak widziałem jego załamanie i wściekłość w głosie, on nic nie miał wczoraj i dziś też nie miał szczęścia. Podprowadziłem rybę pod brzeg, ta znowu wykonała bicie ogonem i ruszyła w górę rzeki. Spokojnie powiedział Fred daj jej się wyszaleć nie jest mała, przy kolejnej próbie udaję się podebrać rybę i sprawnie wyrzucić ja na brzeg.

Minęło 35min holu ręka mnie boli w nadgarstku , nogi miękkie jak z waty i uśmiech na mojej twarzy mówi wszystko. Gratuluję powiedział Fred , kiedy mówiłeś rano o komplecie nie myślałem, że będziesz miał takiego farta jesteś w czepku urodzony nie słyszałem ani nie widziałem jeszcze aby ktoś w dwa dni z rzędu złowił komplet i miał w tym metrówki, widać to będzie twój sezon.
Wyciągam miarkę i mierzę rybę. Miara pokazuję 100cm równe 100 w końcu mam magiczne 100cm, piękna samica Łososia zapięta na dwie kotwice mojego woblerka, nerwowe ważenie i waga elektroniczna wskazuje 6.92 kg.

Na koniec kilka fotek jest 13:40 kończę wędkowanie z kolejnym kompletem i cieszę się, że w tym roku Słupia obdarowała mnie tak wspaniałym rozpoczęciem sezonu, tego samego i wam życzę szanowni koledzy.