Payara
Vladimir Szymancza (payara)
2008-05-23
Payara posiada niespotykane u innych ryb uzębienie. Oprócz szeregu ostrych zębów do 1 cm rozrzuconych po bokach, uzbrojona jest w dwa wielkie do 10 cm kły osadzone w dolnej szczęce. Ciało ma wydłużone i mocno spłaszczone z nieproporcjonalnie dużą płetwą ogonową. Jest znakomicie przystosowana do warunków, w jakich żyje - bystrzyny, miejsca silnych prądów, okolice wodospadów. Zamieszkuje tylko w dorzeczu Orinoko i Amazonki.
Walka z tą rybą to niesamowite przeżycie, to coś jakby holować pstrąga o sile suma. Podnieść z dna nie można i pływa szybko na boki, wywijając młynki w powietrzu. Potrafi w jednej chwili wyciągnąć 150m żyłki. Największa dotychczas payara ważyła 39lbs – rekord igfa. Jako przynęty najbardziej efektywne są mann’sy magnum plastikowe, niestety niezbyt wytrzymałe, i drewniane rapale magnum 26cm, żyłka plecionka 60lbs i obowiązkowo stalowy przypon ok. 30 cm grubości 1 mm. Łowienie - metoda trollingu.