Metody połowu okonia
2008-08-30
Za chwilę wrzesień, czas połowów najpospolitszego drapieżnika naszych wód – okonia, zasiedlającego wszystkie typy zbiorników, od podgórskich strumieni i rzek, do zbiorników zaporowych, dużych jezior, po małe stawy i glinianki.
Tarło okonia odbywa się na przestrzeni marca i kwietnia, kiedy woda osiąga temperaturę ok. 8-10 stopni. Ryba dorasta do ok. 2,5-3 kg. Okoń jest typowym wzrokowcem, żeruje stadnie. W dużych i średnich jeziorach okonia szukamy w partiach przybrzeżnych w okolicach pomostów, zalanych drzew i trzcinowisk. Dobrymi łowiskami są też łączki podwodne oraz okolice górek. Poławiany jest również w tzw. toni sielawowej.
W zbiornikach zaporowych dobrymi miejscówkami połowu tej ryby są płycizny, gdzie do tarła gromadzą się płocie i leszcze, okolice trzcinowisk i roślinności zanurzonej, jak również okolice twardego i kamienistego dna. Najczęściej jednak szukamy go w okolicach starego koryta rzeki, przegłębień i karczowisk. W dużych rzekach okoni szukamy wzdłuż kamienistych ostróg, opasek, starorzeczy, zatopionych traw i wszędzie tam, gdzie występują materace faszynowe.
Najskuteczniejsze przynęty na okonia to błystki obrotowe w srebrnym, żółtym i innych jaskrawym kolorze, koniecznie w kropki i paski. Sprawdzają się także małe woblery oraz cała gama przynęt miękkich, takich jak twistery, rippery - w różnych wielkościach. Najskuteczniejszą metodą połowu okonia jest boczny trok, przy użyciu główki jiggowej oraz błystki obrotowej i woblerów.
Połów Okoni
Do połowu z brzegu stosujemy spinning długości 2,70 m do 3m, o akcji parabolicznej tzw. wklejankę, natomiast z łodzi – wędki o długości 2,50-2,70 m, o akcji parabolicznej i szczytowej. Wybieramy małe i średnie kołowrotki, koniecznie z precyzyjnym hamulcem. Łowimy żyłkami od 0,12 do 0,16 dobrej jakości, do połowu metodą jiggową oraz woblerami stosujemy wyłącznie cienkie plecionki od 0,6 do 0,8 mm.