Strategia na leszcza
Rafał (Rafal)
2008-01-05
Leszcz – słodkowodna ryba charakteryzująca się wygrzbieconym i ścieśnionym po bokach ciałem. Jej grzbiet ma kolor od grafitowo-szarego do czarnego, zwykle z zielonym połyskiem. Boki ryby są jaśniejsze, metalicznie połyskujące, a brzuch białawy, z perłowym połyskiem. Starsze osobniki posiadają zwykle charakterystyczny, złoty połysk łusek. Dorastają do 30-50 cm długości, maksymalnie do 75 cm, osiągając wagę około 6kg. Leszcz, jako ryba spokojnego żeru, preferuje spokojne rzeki, zbiorniki zaporowe i większe, obfite w pokarm jeziora, o miękkim, mulistym podłożu. Leszcz należy do typowych ryby stadnych - młode przebywają grupami w pobliżu brzegu, natomiast większe osobniki bytują głównie w głębokich partiach wody.
Gdzie, kiedy i jak złowić leszcza
Leszcz jest typowym, ciepłolubnym gatunkiem dennym, poszukującym pokarmu w mulistym podłożu. Do jego ulubionych przysmaków można zaliczyć larwy owadów ochotkowatych i mięczaki, choć nie pogardzi również bezkręgowcami czy pokarmem pochodzenia roślinnego.
Dobrymi przynętami na leszcza są także tradycyjne białe robaki, rosówki, groch oraz kukurydza. Równie istotne, co rodzaj przynęty, jest zachowanie podczas połowu - zwłaszcza większe okazy można bowiem skłonić do przybycia na nasze stanowisko tylko dzięki odpowiedniemu, niekiedy kilkudniowemu nęceniu, ostrożnemu zachowaniu na łowisku czy sprawnemu holowaniu zaciętej sztuki.
Podobnie jak w przypadku większości ryb, również polowanie na leszcza warunkują zmieniające się pory roku i pogoda. Sezon połowu trwa co prawda od wczesnej wiosny do późnej jesieni, ale najlepsze efekty osiągniemy tuż przed i zaraz po tarle oraz od połowy lipca do końca sierpnia. Jeśli chodzi o technikę, to najczęściej leszcz poławiany jest z gruntu, a bardzo istotną kwestią jest prawidłowe zanęcanie w celu ściągnięcia ryby w łowisko i jak najdłuższego jej utrzymania. Z kolei najlepszym miejscem na udane łowy są duże jeziora typu leszczowego i sielawowego, natomiast na próżno szukać dużych okazów w małych i płytkich akwenach.
Powracając do pór roku, warto zwrócić uwagę na fakt, iż na wiosnę, jeszcze przed tarłem, leszcze chętnie przedostają się na płytkie wody przybrzeżne, które są najlepszymi miejscami do połowu wiosennych, choć co prawda mniejszych sztuk. W końcu maja i w czerwcu ryby można znaleźć już na głębszej wodzie, m.in. półkach położonych na szybko opadającym dnie na głębokości 5 metrów czy rynnach wdzierających się w przybrzeżne wypłycenia i wyraźnie wznoszących się ku swemu końcowi. W takich miejscach nasze szanse na złowienie dorodnego okazu wzrastają zwłaszcza, gdy wypłycenia przy rynnach są silnie nasłonecznione. Z kolei wraz ze zbliżającym się latem i w samym letnim sezonie leszcza można z powrotem szukać w płytszych rejonach akwenu, choć nie wszędzie. Ich ulubione miejsca to większe dołki, a właściwie ich skraj, przewężenia idące z głębi jeziora czy szybko opadające wyspowe dna z półkami. Im bliżej jesieni - w sierpniu i w początkach września, duże sztuki powinniśmy znowu łowić na dużych głębokościach, nawet 15 metrów, na głębokich półkach opadającego dna czy też połaciach równi, położonych przy głównych korytarzach jeziora.
Inną kwestią są metody połowu leszcza, ale to już temat na osobne rozważania.