Zanęty-co i jak-podstawowe informacje

Na rynku dostępne są zanęty przeznaczone na określony rodzaj wody-rzekę, jezioro czy kanał. Ich składniki, przede wszystkim odpowiadające za spoistość, są tak dobrane, żeby można było skutecznie nęcić ryby żyjące w wybranym akwenie. Są to zanęty uniwersalne w tym znaczeniu, że ani smakowo, ani zapachowo nie są przeznaczone dla konkretnego gatunku ryb. Dostępne są też mieszanki przygotowane w taki sposób, że jedne gatunki ryb wabią lepiej, a inne nieco gorzej. Do sporządzania zanęt wykorzystuje się fakt, że poszczególne gatunki ryb żerują w swoisty dla siebie sposób i są wrażliwe na różne smaki oraz zapachy. Doświadczeni producenci zanęt mają za sobą tysiące prób, bardzo często przeprowadzanych w warunkach konkurencji podczas zawodów wędkarskich. Potrafią zestawić kilkanaście składników zanęty w taki sposób, że ich mieszanka działa wybiórczo i jest skuteczniejsza niż inne zanęty. Dlatego warto sięgać po wyroby uznanych firm, które bazują na doświadczeniach mistrzów wędki legitymujących się najwyższymi osiągnięciami sportowymi. Jak zatem dobierać mieszankę na konkretne łowisko? Jeśli z naszych obserwacji albo z rozmów z bardziej doświadczonymi wędkarzami wynika, że w danym łowisku możemy liczyć na konkretny gatunek ryb, wybieramy zanętę przeznaczoną na te właśnie ryby. Gdy zamierzamy łowić w jeziorze lub w wolno płynącym kanale, zanęta nie wymaga żadnych dodatków. Gdy natomiast mamy łowić w rzece, trzeba się upewnić, czy wybrana zanęta jest przystosowana do nęcenia w uciągu. Jeśli nie, trzeba do niej dodać kleju do zanęt. W każdym wypadku zanętę na rzekę należy dociążyć gliną lub żwirem. Można też, zamiast dodawać kleju, połączyć zanętę przeznaczoną np. na leszcze z zanętą rzeczną tego samego producenta . Gotową recepturę na zanętę znajdziemy w katalogu lub ulotce wydanej przez dobrą firmę produkującą zanęty. Ostatnio wraz ze wzrostem popularności łowienia gruntówką z koszyczkiem zanętowym pojawiły się na rynku zanęty skomponowane z myślą o tej metodzie. Na opakowaniach oznaczane są jako "feeder".

Przygotowanie zanęty

Mieszanie na sucho.

Jeśli mieszanka ma się składać z większej liczby składników, trzeba je najpierw bardzo dokładnie wymieszać na sucho Nie dotyczy to gliny, żwiru ani przynęt zanętowych, które zawsze dodajemy na samym końcu procesu przygotowania zanęty.

Nawilżanie

Najważniejsze jest nawilżenie zanęty, od którego zależy konsystencja i właściwa jej praca. Nawilżać trzeba stopniowo. Wodę dodajemy małymi porcjami i cały czas energicznie mieszamy zanętę. Ważne jest, żeby zanętę mieszać dokładnie aż do dna pojemnika. Co pewien czas sprawdzamy, czy mieszanka jest na tyle wilgotna, by uformować z niej kulę. Kiedy konsystencja zanęty pozwala na ulepienie kuli, a jednocześnie kulę tę łatwo rozetrzeć w dłoniach, przerywamy nawilżanie. Zanętę odstawiamy na kilkanaście minut i w tym czasie zajmujemy się przygotowaniem sprzętu. Ponieważ większość składników zanęty bardzo chłonie wodę, gdyż w czasie procesu produkcji poddawane są obróbce technicznej, to po 15-20 minutach jeszcze raz sprawdzamy wilgotność zanęty i, jeśli trzeba, lekko ją dowilżamy. Nawilżoną zanętę można też przetrzeć przez sito. Przecieranie ujednolica mieszankę, sprawiając, że nie znajdują się w niej cząstki mokre i suche, a tylko jednakowo nawilżona. Jeśli nie mamy sita, to dłońmi staramy się rozetrzeć wszystkie grudki.

Obciążenie zanęty

Kolejną czynnością jest dodanie obciążnika. Niekiedy warunki łowienia wymagają dodania gliny albo żwiru. Trzeba pamiętać, że zanęta, która ma być mieszana z gliną, powinna być nieco bardziej wilgotna niż ta, która jest używana w czystej postaci albo mieszana ze żwirem. Spowodowane jest to tym, że glina, nawet z pozoru wyglądająca na mokrą, zawsze chłonie część wody zawartej w zanęcie.

Dodawanie przynęt zanętowych.

Przynęty zanętowe zawsze dodajemy tuż przed formowaniem kul zanętowych i wrzucaniem ich do wody.

Formowanie kul

Zanętę formujemy w różnej wielkości kule i podobne jej kształty. Do wstępnego nęcenia w odległości kilkunastu metrów od naszego stanowiska lepimy kule wielkości grejpfruta lub pomarańczy. Jeśli łowimy dalej, ale w zasięgu rzutu ręką, lepimy kule jak mandarynki. Do nęcenia w czasie łowienia oraz do strzelania zanętą z procy lepimy kule o kształcie i wielkości zbliżonej do jaja. Kiedy łowimy w spokojnej wodzie, lepiej donęcać małymi kulami wielkości orzecha włoskiego.