Kiedy żona pozwoli...

Historia zaczyna się dość banalnie, od zwykłej wyprawy na ryby, było to w lipcu siedem lat temu, a trwa do dziś. Pojechałem z kolegą Michałem na pobliski zbiornik Dziećkowice w Imielinie (woj. Śląskie) miejsce znane wędkarzom i plażowiczom oblegającym w okresie letnim jego brzegi, wędkowanie zaczęliśmy z samego rana, piękna pogoda, zimne napoje, itd;), zasadziliśmy się z gruntówkami na karpia, czas mijał, słońce z godziny na godzinę było coraz wyżej i wyżej, brań jak na lekarstwo, lodówka turystyczna coraz bardziej pusta, i lekko sen nas zmógł, aż tu nagle sygnalizator zaczyna grać najcudowniejszą melodię dla ucha każdego wędkarza. Misiek wybudzony z błogiego snu bez chwili zastanowienia chwyta za wędkę i zacina z pełną siłą i nagle słyszymy krzyk i pisk, a następnie różne niecenzuralne słowa pod naszym adresem.

Agnieszka (jak się później okazało tak dziołcha miała na imię) wlazła Miśkowi w żyłkę wywołując fałszywe branie, a on przy zacięciu 'lekko' przetarł jej skórę na łydce, oczywiście jak to z kobietami bywa słysząc krzyki zaraz pojawiła się jej przapsiółka z równie rozdziabioną paszczą. Jak przystało na dżentelmenów nie mogliśmy zostawić niewiasty w potrzebie, po wyplątaniu z żyłki, drobnej wymianie zdań i przeprosinach z obu stron, atmosfera zrobiła się trochę mniej gęsta i postanowiliśmy umówić się na dalsze przeprosiny na wieczór.

Z mojego wieczornego spotkania niewiele wyszło ot miła rozmowa itd., ale Misiek...;) no może w skrócie 4 lata temu wzięli ślub, mają córę Kinie i są szczęśliwi. Jedyny minus tego całego zdarzenia jest taki, że kiedyś mogliśmy jeździć na ryby kiedy tylko chcieliśmy, a obecnie 'KIEDY ŻONA POZWOLI;)'. Pozdrawiam i połamania kija. Miłosz.